Józef Konrad Korzeniowski urodził się 03. XII. 1857 r. w Bedryczowie – ziemi polskiej pod zaborem rosyjskim. Wywodził się z rodziny szlacheckiej. Jego ojciec, Apollo Nałęcz Korzeniowski był pisarzem i działaczem niepodległościowym.
   Za działalność zmierzającą do odzyskania przez Polskę niepodległości, ojciec Józefa został zesłany do Rosji. Towarzyszyła mu żona i syn. Matka przyszłego pisarza zmarła, gdy ten miał zaledwie 7 lat, ojciec osierocił go cztery lata później.  Jego wuj, Tadeusz Borowski, zdołał go wówczas ściągnąć z Rosji do Krakowa, gdzie przyszły pisarz wychowywał się pod jego opieką.  Jako dziecko przepadał za czytaniem książek, marzył o dalekich wyprawach.
   W roku 1874, z pomocą wuja udało mu się wyemigrować do Marsylii, gdzie rozpoczął marynarską służbę na statkach francuskich. Następnie zaciągnął się na brytyjski statek Mavis i w roku 1878 wylądował w Anglii.
   W 1879 roku wyruszył do Australii, później pływał po Morzu Śródziemnym i do Indii Zachodnich. Wkrótce zdał egzamin na młodszego oficera i pełniąc tę funkcję ponownie popłynął do Australii w roku 1881. Był drugim oficerem na statku Palestine. W 1884 roku uzyskał dyplom pierwszego oficera, w dwa lata później otrzymał obywatelstwo brytyjskie i zdał egzamin na kapitana. W 1888 roku objął dowództwo statku Otago. Przygoda z Otago trwała 14 miesięcy. Po powrocie do Anglii jeszcze przez dwa lata pływał jako pierwszy oficer na pasażerskim Torrens.
   Na skutek choroby musiał zrezygnować ze służby na morzu i w roku 1894 osiadł na stałe w Anglii. W rok później zaczął publikować swoje pierwsze próby pisarskie, podpisując się jako Joseph Conrad. Nigdy oficjalnie nie zmienił nazwiska, a pseudonim przyjął dopiero w 1895 roku, kiedy ogłosił swoja pierwszą powieść Szaleństwo Almayera.
   Do najwybitniejszych powieści należą:

   Niemal wszystkie powieści Conrada podejmują tematykę morską i oparte są na jego własnych przeżyciach z żeglugi po morzach niemal całego świata. Z prawdziwym mistrzostwem opisywał zmagania człowieka z morzem, wykazując zrozumienie istoty ludzkich słabości i ich przezwyciężania. Swoją postawą symbolizował etos ludzi morza. Kwestia honoru, odpowiedzialności wobec siebie i społeczeństwo, to problemy natury moralnej będące najwyższymi wartościami.
   Swoje życie zakończył 3 VIII 1924 roku w Bishopsbourne pod Canterbury w Anglii, ale motto życiowe tego wielkiego pisarza i podróżnika, obywatela Europy i świata ...„Iść za marzeniem i znowu iść za marzeniem – i tak – zawsze usque ad finem...” może być drogowskazem dla każdego pokolenia Polaków.